Vers Nancy en nog een stukkie verder.

Vandaag, of eigenlijk eergisteren want ik schrijf dit overmorgen en morgen, eigenlijk gisteren dus, moet ook nog... vandaag, zaterdag, ga ik verder naar Nancy. Na een onrustige nacht... nieuwe laatkomers met een chateau op wielen, vuilcontainers die om 3 uur worden geleegd, een kerkklok die om 7 uur niet precies weet wat hij moet beieren en voor de zekerheid maar z'n hele repertoire ten gehore brengt en de laatkomers die om kwart voor 8 alweer luid aan het krakelen zijn in het duits (de enige taal die in dít geval niet met een hoofdletter geschreven wordt) met een dochter die eenden en een reiger met kiezelstenen aan het bekogelen is (wég ontbijt)... probeer ik weer vroeg op pad te gaan. Ik heb m'n tent bijna ingepakt als de buren, een, naar blijkt, übergezellig ouder Belgisch echtpaar uit Heist-op-den-Berg, ontwaken en zich buiten vertonen. Wéér raak ik in gesprek, en aan de croissants (de bakkerskar stopt ook hier voor de 'deur') en tegen 11 uur spring ik op m'n stalen paard met rijtuig en zeg adieu.
Na een uur of twee in gestrekte draf bereik ik via het park het bruisende centrum van Nancy, de Place Stanislas. Het is álles goud wat er blinkt, ook de prijs van een Cola op een terras, maar zéker het bezoek waard. Vele malen eerder heb ik Nancy vanaf de Autoroute du Soleil, op weg naar Spanje, in het moezeldal zien liggen, maar nooit ben ik even van de route afgeweken... Erg leuk om het nu eens te zien!
Ik drink een Cola in een gezellig zijstraatje, smaakt een stuk beter voor de helft van de prijs die Stanislas rekent, en de al op het terras aanwezige sportfietsers verzamelen zich om mijn fiets-met-karretje, druk gebarend in discussie waar zich de electromotor bevindt. 🙄
Na de verfrissende comsumptie koop ik bij Chappellerie Raugraff een kleurige pet voor de frisse avonden (en om het haar uit m'n gezicht te houden) en fiets ik naar het Musée de l'École de Nancy waar Art Nouveau, Art Déco en Jugendstil te zien zijn. Erg mooi! (zie de foto's)... Al weet ik nog niet hoe ik de verschillende stijlen uit elkaar moet houden, gewoon mooi voldoet 😉
Als het me te druk wordt in de stad zoek ik het fietspad langs de Moezel weer op en vervolg de route naar het zuiden. Tegen schemering vind ik een mooi plekje aan een van de vele meertjes/vennen langs de rivier. M'n eerste nachtje écht in het 'wild' bivakkeren. De sterrenhemel is overweldigend zonder lichtvervuiling... Ik ga er nog even van genieten.

Bonne nuit !