Namur - Fumay
5 oktober 2018 - Fumay, Frankrijk
Gisteren een dagje doorgebracht in Namur met m'n kamergenoot en fietsliefhebber Lloyd, die vanuit het WK in Innsbruck weer op weg was naar zijn woonplaats Dublin. Hij wilde graag het parcours van de jaarlijkse cyclecross boven bij de Citadel zien. Aansluitend aten we samen iets in het zonovergoten centrum. Terwijl hij vervolgens een wandeling door de stad maakte, liep ik terug naar de jeugdherberg... Fietsen gaat een stuk beter dan slenteren met m'n duizeligheid.
's Avonds werden Lloyd en ik door Salvador, een jongen uit Málaga die Europa rondtrekt om talen te leren, en Melissa, een vrouw uit Reunión die 3 jaar verpleegkunde studeert in Namen en dan terugkeert naar huis, uitgenodigd voor een Afrikaanse maaltijd, bereid door Melissa. Het eten was heerlijk en het is altijd weer leuk om te ervaren dat de conversatie met vier verschillende moedertalen aan tafel niet stokt. Melissa en Salvador werken dagelijks een paar uur in de herberg voor kost en inwoning.
Vandaag was het weer een heerlijk zonnige dag, 's morgens windstil, en ben ik om half 10 weer op de fiets gestapt voor een overwegend vlakke route richting de Franse grens. Ik heb geweldig genoten van de natuur en de bebouwing langs de Maas. Op enkele korte stukjes met kinderkoppen, die waren dan weer níet geweldig voor m'n noten, na, was het fietspad glad geasfalteerd als een biljartlaken.
Het eerste stadje van enige omvang op de route was Dinant, geboorteplaats van Adolphe Sax (1814-1894), uitvinder van de saxofoon. Kennelijk is toeteren goed voor je gezondheid... In de 19e eeuw 80 jaar oud worden was volgens mij geen regel maar eerder uitzondering. De brug over de Maas in het centrum is rijkelijk versierd met grote, kleurige saxofoons en een bakkie pleur op een terras in de zon ging er goed in.
Om 13:45 uur passeerde ik de grens bij Givet en stond ik in La douche France. 🚿🇨🇵 Givet is de enige stad in Frankrijk waar Waals gesproken wordt. Niet dat dat míj zou opvallen... voor mij is het allemaal grotendeels koeterwaals.
Na zo'n 90 km streek ik, voor de eerste keer sinds vertrek, neer op een camping... die in Fumay. De receptioniste vroeg geloof ik of ik met m'n tante was of met een caravan. Ik heb maar gezegd dat ik met m'n tante was om ervan af te zijn. M'n tent stond in een poep en een zucht en biedt meer ruimte dan ik had verwacht. Een geheel nieuwe ervaring was het oppompen van m'n luchtbed. Ik las eerder op de verpakking dat er een pomp bijzat, maar ik wist niet dat dat een soort veredelde vuilniszak was. 😳 Een schriftelijke cursus zat er niet bij, maar 't is me uiteindelijk gelukt. 😊💪🏻
Boodschappen doen bij de Carrefour was een aanslag op m'n kuiten, maar het lukte om een Franse broodmaaltijd te scoren met een Terrine de Campagne en brie.
Vroeg naar bed! 😊😴
's Avonds werden Lloyd en ik door Salvador, een jongen uit Málaga die Europa rondtrekt om talen te leren, en Melissa, een vrouw uit Reunión die 3 jaar verpleegkunde studeert in Namen en dan terugkeert naar huis, uitgenodigd voor een Afrikaanse maaltijd, bereid door Melissa. Het eten was heerlijk en het is altijd weer leuk om te ervaren dat de conversatie met vier verschillende moedertalen aan tafel niet stokt. Melissa en Salvador werken dagelijks een paar uur in de herberg voor kost en inwoning.
Vandaag was het weer een heerlijk zonnige dag, 's morgens windstil, en ben ik om half 10 weer op de fiets gestapt voor een overwegend vlakke route richting de Franse grens. Ik heb geweldig genoten van de natuur en de bebouwing langs de Maas. Op enkele korte stukjes met kinderkoppen, die waren dan weer níet geweldig voor m'n noten, na, was het fietspad glad geasfalteerd als een biljartlaken.
Het eerste stadje van enige omvang op de route was Dinant, geboorteplaats van Adolphe Sax (1814-1894), uitvinder van de saxofoon. Kennelijk is toeteren goed voor je gezondheid... In de 19e eeuw 80 jaar oud worden was volgens mij geen regel maar eerder uitzondering. De brug over de Maas in het centrum is rijkelijk versierd met grote, kleurige saxofoons en een bakkie pleur op een terras in de zon ging er goed in.
Om 13:45 uur passeerde ik de grens bij Givet en stond ik in La douche France. 🚿🇨🇵 Givet is de enige stad in Frankrijk waar Waals gesproken wordt. Niet dat dat míj zou opvallen... voor mij is het allemaal grotendeels koeterwaals.
Na zo'n 90 km streek ik, voor de eerste keer sinds vertrek, neer op een camping... die in Fumay. De receptioniste vroeg geloof ik of ik met m'n tante was of met een caravan. Ik heb maar gezegd dat ik met m'n tante was om ervan af te zijn. M'n tent stond in een poep en een zucht en biedt meer ruimte dan ik had verwacht. Een geheel nieuwe ervaring was het oppompen van m'n luchtbed. Ik las eerder op de verpakking dat er een pomp bijzat, maar ik wist niet dat dat een soort veredelde vuilniszak was. 😳 Een schriftelijke cursus zat er niet bij, maar 't is me uiteindelijk gelukt. 😊💪🏻
Boodschappen doen bij de Carrefour was een aanslag op m'n kuiten, maar het lukte om een Franse broodmaaltijd te scoren met een Terrine de Campagne en brie.
Vroeg naar bed! 😊😴
