Maastricht - Namur

Het is alweer donderdag als ik dit schrijf, op het terras van een jeugdherberg met zicht op de Maas in Namen/Namur.

Gisterenmorgen rond deze tijd verliet ik Maastricht na een goede nachtrust in een 'scheepskooi' (stapelbed) en een voedzaam ontbijt op de Maas, waar op dat moment net een zandscheepje voorbij voer, de 'Ecce Homo'. Ik zou dat schip later die ochtend nog een paar keer tegenkomen. De zon klom op aan de andere kant van de heuvels en de wind sliep nog.
Na 20 minuten fietsen kwam ik bij de eerste sluis op de route, waar de Meuse overgaat in de Maas met een verval van een meter of 10... schat ik. Tot aan Luik ging het snel via een pad/kade direct langs het water. Een goede opmaat voor een mooie rit langs de Maas tot aan Namen... zou je denken.
Voorbij het centrum van Luik verliet de route de Maas en volgden er enkele pittige klimmetjes op weg naar de volgende tussenstop Hoei. Nooit geweten dat Huy, bekend van de passage van de Waalse Pijl over de 'Muur van', ook een Nederlandse naam heeft.
Na een lange en steile afdaling kwam ik uit bij een brug waar ik volgens de bewegwijzering rechtsaf moest. Geen enkele aanwijzing van een omleiding, dus ik vervolgde dapper de steile afdaling. Beneden aangekomen bij de Maas zou ik scherp linksaf moeten om het fietspad langs het water te vervolgen... niet dus...het pad was afgesloten en er stond een oranje bordje met daarop een fiets, een pijl terug naar boven (🤬) en de tekst 'deviation`.
Wat deviation precies betekent moet ik nog opzoeken, maar het moet zoiets zijn als #volghierderichtingvandepijlenzoekhetverdermaarlekkerzelfuit!... verder geen bordje meer gezien. Tegen de medewerkers van de Waalse Waterstaat zou ik daarom willen zeggen:"Als je ooit de onbedwingbare neiging krijgt om je in te schrijven voor de studie Raketwetenschappen aan de faculteit van Leuven... bedwing de neiging... kansloze onderneming!"
In Hoei was het 'leed' geleden. De Muur heb ik maar niet beklommen... gewoon omdat het niet hoeft.

Het vervolg van Huy naar Namur liep weer geheel langs het water... Erg mooi.
Ongeveer 20 km vóór Namen doemde langs het fietspad een fonkelnieuwe winkelcentrum op met oa een Aldi. Mooie gelegenheid om cola te tanken. Waarschijnlijk waren ze net gisteren open gegaan... Voor de deur stond nog een boog met blauwe en witte ballonnen die nog geen tekenen van verschrompelen vertoonden. Binnen was het een mierenhoop van Waalse dames met volgestouwde winkelwagens... ze stonden allemaal stil, er was maar één kassa open. Best handig om ook kassières aan te nemen als je een nieuw filiaal opent 🙄.
Daar sta je dan achteraan met je 2-literfles Cola. Afijn, onder herhaaldelijk uiten van m'n volledige Poolse vocabulaire, heb ik me langs het gekrakeel gewurmd en snel afgerekend, zonder acht te slaan op de reacties van de dames.

Een paar kilometer vóór Namen even gegoogled voor een onderduikadres. Het is de jeugdherberg geworden voor 26 euro inclusief een uitgebreid ontbijt. Ik mag de kamer delen met Irishman Lloyd en een Senegalese jongen van wie de naam me waarschijnlijk altijd onduidelijk zal blijven.

Vandaag las ik een rustdag in. Ik ga met Lloyd de stad verkennen.

¡Hasta luego!